ÖZET: Ürtikerli hastalarda protozoon prevalansının belirlenmesi amacıyla 55 ürtikerli olgu ile sağlıklı 43 olgudan oluşan kontrol gru- bunun dışkı örnekleri nativ-lugol, formol- etilasetat konsantrasyon, trikrom boyama, modifiye asit fast yöntemleriyle incelendi. Giardia intestinalis (G. intestinalis)’i belirlemek amacıyla ek olarak enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) yöntemi kullanıldı. Ürtikerli olguların %29,1’inde protozoon (Blastocystis hominis + G.intestinalis) saptanmıştır. Kontrol grubunda ise bu oran %11,6 olarak belir- lenmiş ve protozoon olarak yalnızca Blastocystis hominis (B. hominis) tespit edilmiştir. Ürtikerli olgularla, sağlıklı kontrol grubu arasın- da protozoonların bulunma sıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (X2=4.371, df=1, p=0.048). Ürtikerli olgular ve sağlıklı olgular arasında B. hominis görülme sıklığı açısından istatistiksel fark anlamsız olarak belirlenmiştir (X2=1.238, df=1, p=0.400). Ürtikerli hastalar ile sağlıklı olgular arasında G. intestinalis’in varlığı açısından ise istatistiksel fark anlamsız olarak tespit edilmiştir (X2=4.119, df=1, p=0.065). Protozoon saptanan ürtikerli olgulara (16/55) etkene yönelik tedavi (500 mg x 2/gün, metronidazol, on gün) verilmiş, yedi olguda ürtiker semptomlarının kontrol altına alınmasına rağmen, altı olguda atakların devam ettiği belirlenmiştir. Üç olgu ise kontrole gelmemeleri nedeniyle hastalığın seyri belirlenememiştir. Ürtikerli olgularda etyolojik olarak protozoonlar düşünülmeli ve dışkı incelemesi bu hastalarda rutin olarak yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Ürtiker, intestinal protozoonlar, Blastocystis hominis, Giardia intestinalis